- ارسال شده در ۱۴۰۱ بهمن ۱۰ ساعت ۱۲:۱۳
- توسط مهندس معماری
- ۰ نظر
- در
سیستم پست و لنتل سازه
سیستم پست و لنگه، در ساخت و ساز ساختمان، سیستمی است که در آن دو عضو عمودی، پایه ها، عضو سوم، لنگه را به صورت افقی در سطوح بالایی خود نگه می دارند. تمام دهانه های سازه ای از این سیستم به وجود آمده اند که به شکل خالص فقط در ستون ها و سازه های قاب دیده می شوند، زیرا ستون های درها، پنجره ها، سقف ها معمولاً بخشی از دیوار را تشکیل می دهند.
سیستم پست و لنگه، در ساخت و ساز ساختمان، سیستمی است که در آن دو عضو عمودی، پایه ها، عضو سوم، لنگه را به صورت افقی در سطوح بالایی خود نگه می دارند. تمام دهانه های سازه ای از این سیستم به وجود آمدند که به شکل خالص فقط در ستون ها و سازه های قاب دیده می شوند، زیرا ستون های درها، پنجره ها، سقف ها و سقف ها معمولاً بخشی از دیوار را تشکیل می دهند. لنگه باید بار های را که روی آن قرار می گیرد و همچنین بار خود را بدون تغییر شکل یا شکستن تحمل کند. آجر یا سنگ، از نظر استحکام کششی ضعیف (غیر ارتجاعی و شکننده)، می تواند فقط یک لنگه کوتاه ایجاد کند.
فولاد را می توان برای لنگه های بلند استفاده کرد. لنگه های بنایی، بسته به چسبندگی ملات، به ویژه ضعیف هستند. بنابراین در بنایی از لنگه های یکپارچه (تک دال) سنگ، چوب و مصالح مستحکم تر استفاده می شود. ستون ها باید لنگه و بارهای آن را بدون له شدن یا کمانش تحمل کنند. مواد پست باید به خصوص در فشرده سازی قوی باشند. سنگ این خاصیت را دارد و در استفاده از آن به عنوان پست بیشتر از لنگه استفاده می شود. در بارهای سنگین، سنگ نسبت به چوب برتری دارد اما نه از آهن، فولاد یا بتن مسلح. پایه های بنایی، از جمله ستون های آجری، ممکن است بسیار کارآمد باشند.
زیرا بارها، اتصالات را فشرده می کنند و به انسجام آنها می افزایند. تولید ستون های سنگی یکپارچه برای سازه های بزرگ غیر اقتصادی است. ستون ها معمولاً از یک سری درام (بلوک های استوانه ای) ساخته می شوند. سازه های باستانی مانند استون هنج، در بریتانیا، بر روی سیستم پس و لنگه، که اساس معماری از دوران ماقبل تاریخ تا روم بود، ساخته شد. فضای داخلی معابد مصری و نمای بیرونی معابد یونانی با ستون های که با لنگه های سنگی پوشانده شده اند مشخص شده است. یونانی ها تیرهای چوبی را جایگزین سنگ کردند زیرا چوب به تکیه گاه های کمتری نیاز داشت و فضاهای داخلی را باز می کرد.
تا زمانی که ستون های اسپیس چدنی اسپیس فریم ساخته نشد، ستون ها و لنگه ها به طور اساسی تغییر نکردند، ستون های که از نظر محیطی محکم تر و در عین حال کوچک تر بودند، بنابراین جرم و وزن ساختمان ها را تا حد زیادی کاهش داد. بسیاری از ساخت و سازهای مدرن در فولاد و بتن بر اساس سیستم پس و لنگه است که سادگی رسمی قدیمی ترین سازه ها را به معماری مدرن باز می گرداند. با این حال، مفهوم اصلی دوگانگی پست و لنگه کنار گذاشته شده است و پس و لنگه به یک واحد با تنش های توزیع شده در سراسر تبدیل شده است.